Araw-araw kung sinu-sino an gating nakakasalamuha, araw-awaw iba’t ibang boses at wika an gating naririnig. Minsan kahit papunta ng eskwela nakaka dinig ako ng mga dayuhang nag uusap, minsan nakaka tuwa dahil kahit iba ang kanilang ginagamit na wika ay kaya pa din nila ipahayag ang kanilang nadadarama kahit nga tignan mo sila at mapatawa ka sila ay mag papatuloy pa din, siguro talagang “proud” sila sa wika nila, ang mga Pilipino kaya sa ibang bansa ganoon din kaya ang ginagawa nila?
Kapag ang mga dayuhan ay nag pupunta sa ating bansa kadalasan tayo pa ang nag aaral kung paano sila kausapin, hindi ba dapat matuto silang makibagay? Nasa Pilipinas tayo dapat Filipino ang gamit nila. Pero hindi ganoon, para sakin napaka laking deskriminasyon iyon tayo pa ang nakikibagay para lamang maintindihan nila tayo, kahit na mag dugo na ang ilong natin sa sobrang bilis nila mag salita ng Ingles sige pa din tayo. Ganyan ang Pinoy! “Hospitable” nga.
Kahit saang dako ng bansa marami na tayong makikitang turista at kay lungkot isipin na iilan lamang sa kanila ang talagang nag aaral n gating wika…. Haaayy… ganyan ba talaga tayong mga Pinoy? Hinahayaan natin na maimpluwensyahan nila tayo.. paano na lang an gating kinabukasan? Baka bukas makalawa ang wikang “Filipino” ay parte na lamang n gating kasay-sayan.
Kahit alam natin na sa panahon ngayon ng globalisasyon kaya pa din natin maipag malaki an gating wika dahil ito ay sariling atin at siguro nga bukod sa mga magagandang tanawin ng ating bansa ito na lang ang kaya natin ipamana at ipag-malaki sa darating pang mga henerasyon.
No comments:
Post a Comment